Κάτι που ακούγεται συχνά στις μέρες μας είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις και δη οι συντροφικές είναι περίπλοκες, δύσκολες, κουραστικές. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολες και περίπλοκες, όπως κάθε τι αξιόλογο άλλωστε. Η ανταμοιβή όμως εμπεριέχει μια τεράστια μαγεία και ικανοποίηση, καθώς κατακτάς το σπουδαίο αίσθημα της επικοινωνίας, την αίσθηση ότι κάποιος μας νοιώθει ουσιαστικά, μας καταλαβαίνει, μας αποδέχεται και μας αγαπά γι’ αυτό που είμαστε.
Για πετύχουμε όμως αυτή τη μαγική επικοινωνία, χρειάζεται να αφιερώσουμε ουσιαστικό χρόνο και ειλικρινή προσπάθεια, προκειμένου να καταλάβουμε πραγματικά πώς να πλησιάσουμε τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας και που φυσικά μας ενδιαφέρει. Και το όμορφο είναι ότι ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται τον δικό του τρόπο για να τον πλησιάσουμε. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός και ξεχωριστός, συνεπώς καλούμαστε να τον ανακαλύψουμε εξ αρχής, κι ας έχουμε πλησιάσει πολλούς ανθρώπους στη ζωή μας. Δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε την ίδια πορεία και στον επόμενο, γιατί πολύ απλά δεν θα λειτουργήσουν οι ίδιες κινήσεις.
Άρα, πρώτο βήμα είναι να πάρω μέσα μου την απόφαση ότι εγώ αυτόν τον άνθρωπο θέλω να τον πλησιάσω, να ανοίξω δίοδο ουσιαστικής επικοινωνίας μαζί του. Η απόφαση αυτή συνεπάγεται πολλά, τα οποία καλό είναι να συνειδητοποιούμε εξ αρχής. Συνεπάγεται ότι δέχομαι να μπω στη δύσκολη διαδικασία να μάθω τις ιδιαιτερότητες και τις ιδιοτροπίες του, αλλά και να μάθω να τις ανέχομαι και να μην τις παρεξηγώ, όπως θα έκανε ένας άγνωστος προς αυτόν άνθρωπος. Συνεπάγεται, επίσης, και κάτι άλλο πολύ λεπτό, ότι δέχομαι να περάσω τις άμυνες που θα υψώσει ο άλλος απέναντί μου, όταν καταλάβει ότι πλησιάζω τον πυρήνα του. Η διαδικασία αυτή χρειάζεται χρόνο και υπομονή, προκειμένου το άτομο που έχω απέναντί μου να νοιώσει την απαραίτητη ασφάλεια, για να μπορέσει να ξεδιπλώσει τον εαυτό του.
Η ουσιαστική συνάντηση με τον άλλο απαιτεί υψηλά επίπεδα αυτογνωσίας και διαρκή δουλειά με τα δύσκολα εγωιστικά κομμάτια του εαυτού μας. «Ξεκινώ για να σε συναντήσω» δεν σημαίνει ότι απαιτώ από εσένα να φερθείς όπως εγώ θέλω, να μου δώσεις όσα εμένα μου λείπουν, να εκπληρώσεις όλα μου τα όνειρα και τις επιθυμίες.
Η σχέση καλό είναι να θεμελιώνεται πάνω στην έννοια της αλληλοπεριχώρησης. Αυτό σημαίνει ότι κάνω χώρο μέσα μου για να μπεις και εσύ και κάνεις και εσύ χώρο μέσα σου για μένα. Σε χωρώ μέσα στην καρδιά μου, παλεύοντας συνεχώς με τους εγωισμούς μου και κάνεις και εσύ το ίδιο. Για να γίνει αυτό, οφείλω να δεχτώ το γεγονός πως κάποιες συμπεριφορές ή αντιδράσεις σου δεν θα είναι αυτές που εγώ θα ήθελα, πως η σκέψη και η στάση σου απέναντι σε κάποια πράγματα θα διαφέρει από τη δική μου και θα υπάρχουν φορές που θα με θυμώνεις με τις ιδιοτροπίες σου. Αλλά ανοίγω τον εαυτό μου, εάν σε αγαπώ, και κάνω χώρο για σένα στη ζωή μου, κάνοντας στην άκρη ή πετώντας κάποια από τα δικά μου εγωιστικά κομμάτια, γιατί θέλω να κρατήσω εσένα, γιατί πήρα συνειδητή απόφαση, γιατί έχω ευθύνη απέναντι στο «εμείς».
Αλληλοπεριχώρηση, μια λέξη που δείχνει με τον πιο απλό τρόπο την ουσία κάθε ανθρώπινης σχέσης.